Aftellen

Na morgen hebben de kinderen vakantie. Dat betekent dat hun Franse schooltijd bijna voorbij is. Jeetje, wat een rare gedachte. Maar veel tijd om daarover na te denken hebben we niet. De laatste weken zitten vol met enerverende activiteiten. Van een spectaculaire schaatsshow, een training van olympische schaatssterren tot snow- en skateboarden. Oh en de voetbal hebben we ook weer tevoorschijn gehaald.

Vorige week hadden we nog vrijwel dagelijks verse sneeuw, maar deze week is het eindelijk volop voorjaar. De zon schijnt uitbundig, de vogeltjes fluiten en je hoort de hele dag overal waterstroompjes. De dikke plakkaten sneeuw op de daken smelten razendsnel. Ondanks de hoge temperaturen wordt er nog genoeg geskied. Zelfs door een deel van het Franse nationale skiteam, dat hier een paar dagen is neergestreken.

Afgelopen week had Naomi de kans van haar leven. Ze kreeg een uur lang training van Morgan Ciprès, één van de olympische kunstschaatssterren in Frankrijk. Samen met zijn schaatspartner Vanessa James won hij dit jaar brons bij het WK Kunstschaatsen voor paren. Bij de Olympische Spelen eindigden ze als vijfde. ’s Avonds volgde de ronduit spectaculaire show van de gehele nationale ploeg, gepresenteerd door een oud-schaatskampioen. Wat een genot om naar te kijken.

Nu dat we vanwege Naomi’s schaatsgala tot en met 2 mei hier blijven, zocht ik een leuke activiteit voor Dylan. Naomi gaat immers in de vakantie weer een week lang schaatsen en Dylan wil absoluut niet meer skiën. Naast de ijsbaan in Gap had hij gehypnotiseerd staan kijken naar de skateboarders op de skateboardbaan, dus dat werd mijn gok. Snel even gegoogled en jawel er is een skateboardhal in Briancon, waar ze in de vakantie een vijfdaagse stage aanbieden. Dat voorstel was direct helemaal in de roos en Dylan kan over niets anders meer praten. 

Toen een moeder van een vriendje voorstelde om in het weekend te gaan snowboarden, twijfelde ik geen moment. Dit was de kans om Dylan toch nog van de laatste sneeuwdagen te laten genieten. Thierry heeft eigenlijk voor al zijn vijf kinderen de regel dat ze tot hun elfde jaar moeten skiën en daarna mogen ze gaan snowboarden. Maar ja, als je hier een hele winter woont, is het toch een beetje anders. Nu dat de sneeuw zachter wordt en de kinderen uit het dorp een beetje ski-moe zijn, blijken velen van hen te gaan snowboarden. En tja pappa is er toch niet, dus mamma heeft ‘ja’ gezegd. Tot groot plezier van Dylan, haha. Eigenlijk wilde ik Naomi laten wachten met het oog op mogelijke blessures. Zou toch wel erg jammer zijn net voor het schaatsgala. Maar ja, ik kon haar moeilijk aan de kant houden. Uiteindelijk hebben ze dus beiden gesnowboard en zelfs twee uur les gehad. De eerste bochtjes zijn een feit;-)

Maar na deze zonnige week en een uitstapje met school naar een opvangcentrum voor ooievaars en andere trekvogels in Italië, hebben ze echt geen zin meer in de sneeuw. Op woensdagmiddag heeft Dylan heerlijk met een vriendje en zijn broertje gevoetbald. Naomi heeft met haar schaatsvriendinnetjes een keer samen vrij geschaatst. Gelukkig konden we de schaatsen onder binden, want een dag eerder had ik na haar training haar schaatskoffer laten staan…Pfff, ik was er niet bij met mijn hoofd. Ik had net een uur lang door alle files heen in Briancon naar de Gendarmerie gezocht om mijn verkeersboete te betalen, grrr. Na een nacht slecht slapen en wachten tot 14 uur kwam de verlossing; de koffer was gevonden. Jeetje wat was ik opgelucht en blij.

Vandaag hebben de kinderen op de valreep nog een keer met de Nederlandse juffen en klas geskyped. Was erg leuk! Nog vijf schooldagen en dan komen hun stoeltjes weer terug in de kring. Het aftellen is begonnen.