Ode aan de sneeuwkanonnen…

Als schimmen in het duister spuwen de sneeuwkanonnen dagelijks hun bevroren waterdamp over de pistes van Montgenèvre. Elke ochtend draaien de verlichte kanonnen nog op volle toeren, terwijl de pistenbully’s de pistes klaarmaken voor de dag. Er wordt echt heel hard gewerkt om het de skiclubs en toeristen naar de zin te maken. Hoe anders was dat vorig jaar… Toen gingen de sneeuwkanonnen pas in het voorjaar voor het eerst aan. 

Met weemoed kijken we naar de beelden uit Oostenrijk en Duitsland. Hoewel de proporties daar wel heel extreme vormen lijken aan te nemen. Maar oef wat zouden wij graag een beetje van die verse hoeveelheid witte poeder hier uit willen spreiden. Op onze dag van aankomst, vrijdag 21 december, sneeuwde het voor het laatst op een paar vlokken na. Sindsdien zijn onze dagen zonovergoten en droog, dus eigenlijk mogen we niet mopperen. Het is slechts een luxeprobleem, maar stiekem hopen we in het dorp toch allemaal op een dikke sneeuwstorm. Wij willen ook onze auto’s uitgraven, sprookjesachtige winterlandschappen en vooral poedercondities op en naast de pistes. 

Al drie weken lang beloven de 14-daagse weerberichten dat het in de tweede week gaat sneeuwen. Ondertussen blijven de sneeuwbuien aan de andere kant van de Fréjus tunnel hangen, aan de noordkant van de Alpen. Wij moeten het tot dusver doen met de oude-, en kunstsneeuw. Desondanks kunnen we prima skiën, met dank aan de mannen en vrouwen van ‘Remontées Mécaniques’ en de sneeuwkanonnen. 

Merci!