Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw…

Bij ons is iedereen het erover eens; we hebben in Montgenèvre nog niet eerder zoveel sneeuw tijdens de kerstvakantie gehad. Normaliter gaat het hart van een skiër daar sneller van kloppen, maar het kan ook te veel zijn. De afgelopen twee dagen hebben we vrijwel niet geskied.

Vannacht werden we op meer dan een halve meter verse poeder getrakteerd. Dat betekende overwerk voor de piste veiligheidsdienst en een vrijwel gesloten skigebied. Die ene stoeltjeslift voor de deur was dan ook overbevolkt. Dat zijn zo van die momenten dat het verdomd handig is dat Thierry een zitskiër is. Natuurlijk is hij dan zomaar ineens heel erg hulpbehoevend om in de lift te komen;-) Oftewel, ik ga zonder blikken of blozen langs de enorme massa wachtende mensen achter hem aan en geef hem voor de vorm een duwtje in de rug. Helaas begon het te regenen, dus de pret was van korte duur. De dikke sneeuw werd super zwaar en wij drijfnat.

Gisteren wilde ik met Naomi eindelijk naar de schaatsbaan in Briançon gaan, maar die poging strandde opnieuw. Dit keer was de storm de grote spelbreker. Ik had al wel mijn auto uitgegraven om vandaag te gaan, maar dat bleek verspilde moeite. Vanmorgen waren alle auto’s onzichtbaar onder een dik pak sneeuw verdwenen. De bulldozers reden de hele dag rond om de straten en wegen begaanbaar te maken. Ik heb zelden zoveel sneeuw gezien.

Gelukkig hebben Naomi en ik afgelopen dinsdag een echte meidenochtend in de poedersneeuw gehad. Dat was echt genieten, afgezien van de ijskoude vingers. Oh en ’s avonds hadden we een primeur; voor het eerst naar de film. Naomi in tranen toen het spannend c.q. zielig werd.

De kinderen hebben zich overigens binnen prima vermaakt. Ze hebben zich suf getekend, gebouwd (Hero Constructor en vooral heel veel Kapla) en gespeeld. Naomi kan bovendien uren in ‘huiswerkboekjes’ werken.

Als het goed is krijgen we nu twee dagen pauze qua sneeuw, dus dat wordt morgen skiën en wellicht naar Briançon rijden om te schaatsen. Oh en hopelijk de papierkraam  voor de lokale school afmaken, zodat de inschrijving van Dylan en Naomi eindelijk afgerond is.

Au revoir!