Allez Ritch!

“We hebben onze eerste medaille”, vertelt de vader van een schoolvriendje verguld als we onze kinderen van de skiles ophalen. Afgelopen zondag won de Française Perrine Laffont goud bij het mogulskiën. Als ik hem vertel dat Nederland op vier medailles staat, kijkt hij mij ongelovig aan. “In het schaatsen”, zeg ik er snel achteraan. “Ah oké, dan begrijp ik het”, lacht hij.

De olympische koorts heerst ook hier in het Franse bergdorpje Montgenèvre. Al draait het uiteraard allemaal om de sneeuwsporten. En dan vooral om de lokale langlaufheld Richard Jouve, die Frankrijk vertegenwoordigde op het onderdeel ‘sprint classic’. In het centrale gebouw, waar de skischolen gehuisvest zijn en alle skiërs doorheen lopen, hangen grote spandoeken om hem aan te moedigen. Naast de Franse skischool ESF prijken de woorden: ‘Allez Ritch, ton école est avec toi!’ Hij werkt daar namelijk als skileraar.

Op maandag hingen A4-tjes op de deuren met de aankondiging waar zijn race van dinsdag live te volgen was. Toen ik Dylan en Naomi die dag na de lunch naar school bracht, was het schoolplein leeg. Vreemd, want het was nog buitenspeeltijd en daarop hadden de kinderen zich verheugd. Er ging een raam open en daar kwam een juf tevoorschijn, die wuifde dat ze snel naar binnen moesten komen. Pas 2 dagen later vertelde Naomi tussen neus en lippen door dat ze naar ‘een langlaufwedstrijd’ hadden gekeken. Ah, nu viel het kwartje…Helaas voor ‘Ritch’ en Montgenèvre kwam hij niet verder dan de zestiende plek.

Als het om kunstschaatsen gaat, zit onze ijsprinses op de punt van de bank en is ze voor Frankrijk. In januari zag Naomi op de Franse tv hoe een Frans paar Europees kampioen in het ijsdansen werd. Sindsdien wil ze ook paardansen, maar dan wel met een man zonder baard;-) Haar kunstschaatsvereniging in Briançon heeft geregeld dat de Franse olympische kunstschaatsploeg in april een demonstratie komt geven en de kinderen een uur les gaat geven. Dat wordt een heel bijzondere ervaring voor Naomi. Al weet ik niet of ze dat echt begrijpt.

De Fransen hebben overigens net als wij Nederlanders sinds vandaag een beetje goud gewonnen, maar toch eigenlijk niet. Bij het paardansen ging de olympische titel naar Duitsland. Alleen bestaat dit ‘Duitse’ paar uit de Fransman Bruno Massot en de Oekraïense Aljona Savchenko. Massot heeft pas sinds een paar maanden een Duits paspoort. Nederland kent een soortgelijk verhaal met het goud op de 10 km schaatsen, dat vanmiddag naar de Nederlandse Canadees Ted-Jan Bloemen ging. Op de Franse tv werd gekscherend gezegd: “Ook als de Nederlanders niet winnen, winnen ze toch.”

En Dylan, die is vooral geïnspireerd door de snowboarders. Hij kwam ineens op een ochtend in ons bed gekropen met de mededeling dat hij wil snowboarden. Hum, zullen we eerst maar weer eens gaan skiën met die knie.

Ik weet al wie Dylan’s held gaat worden, nu dat de Fransman Pierre Vaultier vandaag goud won op het onderdeel snowboard cross. Laat hij nou ook nog uit Serre-Chevalier komen, een skigebied hier om de hoek. Zo heeft Montgenèvre alsnog wat te vieren.