Poederstress

21 januari 2018 - Montgenèvre, Frankrijk

20180121_102844De meeste skiërs raken gestrest als het gaat sneeuwen, omdat ze als eerste een spoor door de magische poeder willen trekken. Ik heb een andere reden om van verse sneeuw gestrest te raken…Dylan het poedermonster met bananen in zijn oren.

Zaterdagmiddag begon het te sneeuwen en de volgende ochtend hadden we zo’n 50 cm ‘poudreuse’ erbij. Wat een feest om dan samen met je kinderen de piste op te gaan. Ik deed een verwoede poging om ze met mijn telefoon in een houder op de zwarte piste te filmen, maar van die beelden word je vooral zeeziek. Ik dacht ook mijn kans te grijpen om ze te fotograferen, maar Dylan besloot anders. Die dook werkelijk overal blind de diepe sneeuw in.

Terwijl ik Naomi door de tot grote hobbels gevormde sneeuwhopen loods, is hij al in geen velden of wegen meer te bekennen. Als we weer zicht hebben op de piste onder ons, ontdek ik ergens ver weg een stipje dat op Dylan lijkt en zelfs stilstaat. Ja, hij is het. Ik vertel Naomi dat we Dylan hebben gevonden, kijk omlaag en weg is dat kleine poedermonster.

Als ik hem eindelijk te pakken heb, leg ik hem uit dat je met skiën echt op elkaar moet wachten. Dat je niet zomaar in je eentje er vandoor kunt gaan. “Ja, mamma”, zegt hij braaf. We beginnen aan het laatste stuk naar beneden om de lift terug naar Montgenèvre te kunnen nemen. We zijn nog geen 5 minuten verder of ik ben hem alweer kwijt. Potverdorie! Een man ziet mijn zoekende blik en wijst richting de bomen aan de zijkant van de piste. Ja hoor, daar ligt meneertje in de dikke sneeuw en met zijn stokken ergens boven hem. Tja, ik geef hem nog maar een keer een preek.

Op de laatste piste terug naar huis vraag ik de kinderen om even achter mij te blijven, zodat ik iets lager kan gaan staan om een filmpje te maken (zie onder video). Ik positioneer me, kijk omhoog en zie geen Dylan… Het duurt even voordat hij tussen de boompjes door tevoorschijn komt. “De poedersneeuw is zo leuk mamma.”

Pfff, ik ben blij dat ze ’s middags met de ski club op pad gaan! Misschien dat zij die bananen wel uit Dylan’s oren krijgen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Hanneke besseling:
    22 januari 2018
    Wat een witte wolk-ervaring, ook voor jou!
    Kus, omamma
  2. TANTE rIA:
    22 januari 2018
    DAT IS NIET RUSTIG SKIEËN VOOR JOU.
    ZIJN JULLIE DAAR ALLEEN OF MET JE SCHOONFAMILIE?
    HET ZIET ER PRACHTIG UIT.
  3. Diana:
    22 januari 2018
    Dag tante Ria, wat leuk om hier van u te lezen. Dat was inderdaad niet echt rustig skien voor mijn moederhart;-) Gelukkig kan hij goed genoeg skien om me niet direct zorgen te hoeven maken, maar toch. Ik was blij dat ze 's middags met de ski club de diepe sneeuw in gingen. Ik zit hier momenteel alleen met de kinderen, die hier naar school gaan. Thierry is aan het kitesurfen. Het is soms wel topsport met die twee en al hun activiteiten, maar het is ook een ontzettend mooie ervaring. Veel liefs van ons en ik hoop dat het goed gaat met jullie gaat.